Στους μύθους της αρχαίας Ελλάδας, οι Αμαζόνες, άγριες πολεμίστριες, ζούσαν στα άκρα του γνωστού κόσμου. Σήμερα, αρχαιολογικά ευρήματα έρχονται να δώσουν σάρκα και οστά σε αυτές τις θρυλικές μορφές, αποκαλύπτοντας πως οι γυναίκες που πολεμούσαν και κυνηγούσαν ισότιμα με τους άντρες, ίσως όντως υπήρξαν.
Σε νεκρόπολη της εποχής του Χαλκού στο Ναχιτσεβάν του Αζερμπαϊτζάν, τάφοι έφεραν στο φως τα λείψανα γυναικών που είχαν ταφεί με όπλα: βέλη, ένα χάλκινο στιλέτο και ρόπαλο, μαζί με κοσμήματα. Σύμφωνα με τους αρχαιολόγους, πιθανότατα πρόκειται για Αμαζόνες που έζησαν πριν από 4.000 χρόνια. Φημίζονταν για την κοινωνία τους απαλλαγμένη από άντρες, για την ανδρεία τους στη μάχη, αλλά κυρίως για την αξεπέραστη τέχνη τους στο τόξο.
«Φαίνεται ότι υπάρχει αλήθεια πίσω από τους μύθους και τους θρύλους της αρχαίας Ελλάδας» δήλωσε στον Observer η ιστορικός Μπέτανι Χιουζ.
Η συσχέτιση με προηγούμενες ανακαλύψεις για τις “Αμαζόνες”
Η ιστορικός υπογράμμισε πως η βαρύτητα αυτών των ευρημάτων γίνεται ακόμα πιο εμφανής όταν τα συσχετίσουμε με προγενέστερες ανακαλύψεις. Το 2019, στη Ρωσία, ήρθαν στο φως τα λείψανα τεσσάρων γυναικών πολεμιστών, οι οποίες είχαν ταφεί μαζί με αιχμές βελών και λόγχες. Το 2017, Αρμένιοι αρχαιολόγοι έφεραν στο φως τα λείψανα μίας γυναίκας που έφερε σημάδια θανάτου από μάχη, καθώς αιχμή βέλους βρέθηκε καρφωμένη στο πόδι της. Στις αρχές της δεκαετίας του 1990, κοντά στα σύνορα με το Καζακστάν, εντοπίστηκαν τα λείψανα μίας γυναίκας που είχε ταφεί μαζί με ένα στιλέτο.
«Ένας πολιτισμός δεν αποτελείται από έναν μόνο τάφο. Αν μιλάμε για έναν πολιτισμό που διασχίζει τον Καύκασο και τη Στέπα, όπως έλεγαν όλοι οι αρχαίοι, προφανώς χρειάζεσαι και άλλα λείψανα» πρόσθεσε.
Μερικοί από τους σκελετούς αποκαλύπτουν ότι οι γυναίκες χρησιμοποιούσαν τόξα και βέλη εκτενώς, σύμφωνα με την ιστορικό.
«Τα δάχτυλά τους είναι παραμορφωμένα επειδή χρησιμοποιούσαν τόσο πολύ τα βέλη. Οι αλλαγές στις αρθρώσεις των δακτύλων δεν θα προέκυψαν μόνο από το κυνήγι. Επρόκειτο για μια διαρκή εξάσκηση. Αυτό που είναι πολύ συναρπαστικό είναι ότι πολλά από τα οστικά στοιχεία δείχνουν σαφείς ενδείξεις για παρατεταμένο χρόνο στη σέλα. Οι λεκάνες τους είχαν ανοίξει επειδή ιππεύαν άλογα. Τα οστά τους διαμορφώθηκαν από τον τρόπο ζωής τους» εξήγησε η ιστορικός.
Η ίδια σημείωσε ότι τα κοσμήματα που ανακαλύφθηκαν περιλαμβάνουν περιδέραια από κορνεόλη. «Η κορνεόλη είναι μια ημιπολύτιμη πέτρα. Την βλέπουμε συχνά σε αρχιέρειες ή θεές. Είναι λοιπόν ένα σημάδι γυναικών με κύρος» συμπλήρωσε.
Το ντοκιμαντέρ
Τα ευρήματα θα αποκαλυφθούν σε μια νέα σειρά του Channel 4 τον Απρίλιο, με τίτλο «Οι θησαυροί του κόσμου της Μπέτανι Χιουζ (Bettany Hughes’ Treasures of the World). Ένα από τα επεισόδια, που έχει τίτλο «Δρόμοι του μεταξιού και ο Καύκασος», επικεντρώνεται σε ένα μέρος του κόσμου που υπήρξε μάρτυρας της ροής των πολιτισμών για αιώνες, όπου οι εμπορικοί δρόμοι ένωναν την Ασία με την Ευρώπη.
Στο επεισόδιο αυτό, η ιστορικός επισκέπτεται το ορεινό χωριό Khinalig στον Ευρύτερο Καύκασο, το ψηλότερο κατοικημένο μέρος της Ευρώπης. Είναι τόσο απομακρυσμένο που «αισθάνεται σαν να χάνεται στο χρόνο», λέει, σημειώνοντας ότι η τοπική γλώσσα δεν ομιλείται πουθενά αλλού. Εκεί, υπάρχει ένας οικισμός από την Εποχή του Χαλκού και μερικοί από τους 2.000 κατοίκους του υποστηρίζουν ότι στην αρχαιότητα, οι γυναίκες μεταμφιέζονταν σε άντρες και κάλυπταν τα πρόσωπά τους με μαντήλια – ιστορίες που μεταδόθηκαν από γενιά σε γενιά.
«Οι κάτοικοι είπαν ότι όλες οι γιαγιάδες τους πολεμούσαν. Οι άντρες ήταν όλοι μακριά με τα κοπάδια. Οι γυναίκες κάλυπταν πάντα τα πρόσωπά τους για να πολεμήσουν, κάτι που ανέφεραν οι αρχαίες πηγές, ώστε οι άνθρωποι να μην ξέρουν αν είναι γυναίκες ή άνδρες» κατέληξε η ιστορικός.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου