Οι σημερινοί Έλληνες μοιάζουν γενετικά πολύ με αυτούς που έζησαν πριν από 4.000 χρόνια

Μερικά από τα υλικά που χρησιμοποιούνται για την ανθρωπολογική έρευνα DNA. Επιστημονικό περιοδικό «Cell».

Οι Έλληνες που ζουν σήμερα μοιάζουν γενετικά πολύ με αυτούς που έζησαν πριν από περισσότερα από 4.000 χρόνια, αποκάλυψε ένα πρόσφατο ανθρωπολογικό ερευνητικό έργο DNA.

Τα ευρήματα του έργου, το οποίο καθόρισε την αλληλουχία των γονιδίων των αρχαίων πληθυσμών, δημοσιεύτηκαν πρόσφατα στο επιστημονικό περιοδικό «Cell».

Ευρήματα από την Πρώιμη Εποχή του Χαλκού

Η ανθρωπολογική έρευνα του DNA αποκάλυψε γενετικές πληροφορίες από την Πρώιμη Εποχή του Χαλκού, που ήταν περίπου 5.000 χρόνια πριν.

Επικεφαλής της έρευνας ήταν η Δρ Χριστίνα Παπαγεωργοπούλου του Τμήματος Ιστορίας και Εθνολογίας του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου Θράκης και η δρ Άννα-Σαπφώ Μαλασπίνα του Τμήματος Υπολογιστικής Βιολογίας του Πανεπιστημίου της Λωζάννης, Ελβετία.

Συμμετείχαν και άλλοι μελετητές από πολλά άλλα ιδρύματα τριτοβάθμιας εκπαίδευσης, όπως το Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο, το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης και το Πανεπιστήμιο Αιγαίου. Στο ευρύτατο έργο συμμετείχαν και ερευνητές που συνδέονται με τις Εφορείες Αρχαιοτήτων Κοζάνης και Φλώρινας.

Η μελέτη αφορούσε την αλληλουχία ολόκληρων γονιδιωμάτων από σκελετούς που βρέθηκαν σε όλη την Ελλάδα. Οι ερευνητές εξέτασαν τέσσερις σκελετούς της Πρώιμης Εποχής του Χαλκού και δύο σκελετούς της Μέσης Εποχής του Χαλκού.

Γενετικές πληροφορίες από έντεκα άλλα άτομα της Πρώιμης Εποχής του Χαλκού αναλύθηκαν επίσης σε μια ιστορική πρώτη για ανθρωπολογική έρευνα DNA σε πλήρη γονιδιώματα από την Ελλάδα.

Ξεπερνώντας τις επιστημονικές προκλήσεις λόγω της φυσικής αποσύνθεσης τέτοιου παλαιού γενετικού υλικού, οι ερευνητές μπόρεσαν ωστόσο να ανακαλύψουν ότι οι πληθυσμοί της Πρώιμης Εποχής του Χαλκού ήταν γενετικά αρκετά ομοιογενείς.

Αυτά τα ευρήματα δείχνουν ότι οι εκπληκτικές τεχνολογικές εξελίξεις στην Ελληνική κοινωνία κατά την Πρώιμη Εποχή του Χαλκού, όπως η αστική ανάπτυξη, η μεταλλουργία και το αυξημένο εμπόριο, δεν οφείλονταν μόνο στη μετανάστευση από την Ανατολή στην Ελλάδα.

Αν και αυτή ήταν η επικρατούσα πεποίθηση μέχρι τώρα, αυτή η νέα ανθρωπολογική έρευνα DNA δείχνει ότι πολλές από αυτές τις κρίσιμες εξελίξεις προήλθαν από τους τοπικούς πληθυσμούς του Αιγαίου.

Στην πραγματικότητα, τα στοιχεία φαίνεται να δείχνουν ότι οι άνθρωποι που μετανάστευσαν από την Ανατολή αποτελούσαν μόνο ένα μικρό ποσοστό των πληθυσμών της Πρώιμης Εποχής του Χαλκού του Αιγαίου. Οι Μινωίτες από την Κρήτη, οι Έλληνες της ηπειρωτικής χώρας και οι Έλληνες των Κυκλάδων μοιράζονταν όλοι πολύ παρόμοιο DNA κατά την Πρώιμη Εποχή του Χαλκού.

Ωστόσο, από τη Μέση Εποχή του Χαλκού, η μετανάστευση από την Ανατολή έγινε αρκετά σημαντική ώστε να προκαλέσει σημαντικές διαφορές στο DNA σε σύγκριση με τους Έλληνες της Πρώιμης Εποχής του Χαλκού.

Κατά τη Μέση Εποχή του Χαλκού, που ξεκίνησε πριν από περίπου 4.000 χρόνια, οι Έλληνες του Αιγαίου μοιράζονταν περίπου το μισό DNA τους με ανθρώπους από την Ποντο-Κασπιική Στέπα. Αυτή είναι μια περιοχή που περιελάμβανε τους ποταμούς Δούναβη και Ουράλ, καθώς και μέρος της Μαύρης Θάλασσας, που αποτελούν μέρος της σύγχρονης Βουλγαρίας, Ρουμανίας, Ουκρανίας, Μολδαβίας και Καζακστάν.

Αυτά τα ευρήματα δείχνουν ότι οι σημερινοί Έλληνες μοιάζουν εξαιρετικά γενετικά με τους ομολόγους τους της Μέσης Εποχής του Χαλκού. Υποστηρίζουν επίσης άλλες θεωρίες γύρω από τα μεταναστευτικά κύματα από την Ανατολή και τον αντίκτυπο που είχαν στην Ελληνική κοινωνία.

Αυτά τα μεταναστευτικά κύματα προηγήθηκαν του σχηματισμού των πρώιμων μορφών της Ελληνικής γλώσσας, υποστηρίζοντας τις τρέχουσες θεωρίες γύρω από το σχηματισμό της γλώσσας. Η κυρίαρχη θεωρία που συμμερίζονται οι μελετητές είναι ότι η εμφάνιση της πρωτοελληνικής γλώσσας συνδέθηκε με την εξέλιξη των ινδοευρωπαϊκών γλωσσών στην Ποντο-Κασπική Στέπα.