Πειραιάς Δύο αγάλματα, χιλιάδες χρόνια αγκαλιά: "Η μικρή Άρτεμις στην αγκαλιά της χάλκινης Αθηνάς" Φωτογραφία: του Δημήτριου Χαρισιάδη
Το Σάββατο 18 Ιουλίου 1959, το κομπρεσέρ της ΥΔΡΕΞ, που άνοιγε φρεάτιο αποχέτευσης στη διασταύρωση των οδών Γεωργίου Α' και Φίλωνος στον Πειραιά, προσέκρουσε σε βάθος 1,50 μ. κάτω από το οδόστρωμα σε ένα σκληρό αντικείμενο.
Ήταν το χέρι του χάλκινου κούρου, ενός θαυμάσιου και σπάνιου για το υλικό του αγαλματικού τύπου, που έγινε από τότε γνωστός ως Απόλλων
Η Μικρά Άρτεμης |
Η θεά Αθηνά |
Ο Χάλκινος Κούρος Απόλλων |
Κατά χώραν ... Η σημαντική στιγμή της ανακάλυψης
Αττική
Δελφοί
Δελφοί -Ναός του Απόλλωνος Το άγαλμα του Αντίνοου μόλις έχει βρεθεί .Βρισκόμαστε στο έτος 1893-4
- Η ημέρα και ο μήνας γέννησής του προέρχονται από μία επιγραφή σε ένα δισκίο που χρονολογείται από το 136 μ.Χ. Το έτος είναι αβέβαιο, αλλά ο Αντίνοος πρέπει να ήταν 18 ετών όταν πνίγηκε, αν και η ακριβής ημερομηνία του πνιγμού είναι κι αυτή ασαφής αλλά σίγουρα λίγες ημέρες πριν από τις 30 Οκτωβρίου του 130 π.Χ., όταν ο Αδριανός ίδρυσε την Αντινοόπολη και άρα πιθανώς στις 22 (φεστιβάλ του Νείλου) ή πιο πιθανό στις 24 (επέτειος του θανάτου του Όσιρις).
Δελφοί
Μία σπουδαία στιγμή για την αρχαιολογία Η εύρεση ενός κούρου της Αρχαϊκής περιόδου , είναι ο Βίτων στους Δελφούς το έτος 1893.
Ημιτελές άγαλμα Κριοφόρου, πρώτο τέταρτο του 6ου αι. π.Χ. Θάσος, Μουσείο. |
Το ημιτελές άγαλμα Θάσος, Μουσείο. |
Ακρόπολη Αθηνών
Όταν το έτος 480 π.Χ. οι Πέρσες μετά τη νίκη τους στην μάχη των Θερμοπυλών προχώρησαν στην εκκενωμένη Αθήνα, κατέστρεψαν την Ακρόπολη με τους ιερούς ναούς και όλα τα ιερά αναθήματα. Ο Περικλής λίγα χρόνια αργότερα ανέθεσε την ανακαίνιση της Ακρόπολης. Όλα τα ερείπια που βρίσκονταν ακόμα στην γύρω περιοχή μαζεύτηκαν στην αργότερα λεγόμενη περσική τάφρο και σκεπάστηκαν με χώμα. Η περσική τάφος ανακαλύφθηκε στις ανασκαφές της Ακρόπολης στις αρχές του 19ου αιώνα.
Τα απομεινάρια συντηρήθηκαν χάρη στη πλήρη σεβασμού δράση, και τα αγάλματα από τη τάφρο ανασκάφτηκαν μεταξύ 1863 και 1866 από το Γάλλο αρχαιολόγο Σαρλ Ερνέστ Μπελέ (Charles Ernest Beulé).
Τα υπόλοιπα ανακαλύφθηκαν τη περίοδο 1885–1890 από τον αρχαιολόγο Παναγιώτη Καββαδία και τους αρχιτέκτονες Βίλελμ Ντέρπφελντ (Wilhelm Dörpfeld) και Γκέοργ Κάβεραου (Georg Kawerau). Συμπεριλαμβάνονται γνωστά γλυπτά όπως ο Παις του Κριτίου, ο Μοσχοφόρος και η Αγγέλητος Αθηνά. Λεπτομέρειες για την ανασκαφή δημοσιεύθηκαν το 1906.
Αρχαία Αγορά Αθηνών
Ερμαϊκή στήλη το εύρημα. |
Άγαλμα γυναίκας με πτυχωτό ένδυμα που μόλις έχει ανασκαφεί (1933). Αμερικανική Σχολή Κλασικών Σπουδών, Αρχείο Ανασκαφών Αγοράς |
Με αφετηρία τον 6ο αι. π.Χ.
Η Αγορά υπήρξε «ομφαλός» της αρχαίας Αθήνας ήδη από τον 6ο αι. π.Χ., τον καιρό του Πεισίστρατου και ιδιαίτερα του Κλεισθένη. Πολλά από τα πρώιμα οικοδομήματα χρονολογούνται γύρω στο 500 π.Χ., ανάμεσά τους ο βωμός των Δώδεκα Θεών που ήταν επίσης άσυλο και αφετηρία μέτρησης χιλιομετρικών αποστάσεων (το μεγαλύτερο μέρος του σήμερα βρίσκεται κάτω από τις γραμμές του ΗΣΑΠ). Κομμάτι του ποταμού Ηριδανού εγκιβωτίστηκε τότε, ώστε να διέλθει η οδός των Παναθηναίων, η «κεντρική λεωφόρος» της πόλης που διέσχιζε την Αγορά και την οποία ακολουθούσε κάθε τέσσερα χρόνια η πομπή της ομώνυμης μεγάλης αθηναϊκής γιορτής. Λίθινες στήλες οριοθέτησαν τον δημόσιο χώρο, ενώ η Εκκλησία του Δήμου μεταφέρθηκε στην Πνύκα και αρκετά από τα θεατρικά δρώμενα στις νότιες υπώρειες της Ακρόπολης.
- Η πρώτη οικοδομική «έκρηξη» ξεκινά, μαθαίνουμε, λίγο μετά τον θρίαμβο επί των Περσών στη Σαλαμίνα και την ανατολή της αθηναϊκής ηγεμονίας. Το Αιάκειο, το Παλιό Βουλευτήριο, η Βασίλειος Στοά, που είχαν πάθει σοβαρές φθορές κατά την πυρπόληση της Αθήνας από τους Πέρσες το 480/79 π.Χ., ανακαινίζονται.
Ο Κίμωνας παραγγέλνει να φυτέψουν πλατάνια, τοποθετούνται κρήνες, ενώ την απομάκρυνση των όμβριων υδάτων εξασφάλιζε ένας μεγάλος λίθινος αγωγός που διασώζεται και συναντούσε τη διαμορφωμένη κοίτη του ποταμού Ηριδανού.
Την ίδια εποχή ανεγείρονται η Θόλος, έδρα των πρυτάνεων και της αθηναϊκής διοίκησης (460 π.Χ.), καθώς και η Ποικίλη Στοά.
Ακολουθούν ο ναός του Ηφαίστου, το Νέο Βουλευτήριο, το Νομισματοκοπείο, η Στοά του Ελευθερίου Διός και η Νότια Στοά, όμως η οδυνηρή ήττα των Αθηναίων στον Πελοποννησιακό Πόλεμο τερματίζει πρόωρα τα φιλόδοξα αρχιτεκτονικά τους σχέδια.
Ταφικό σύνολο κτερισμάτων από την Αρχαία Αγορά Αθηνών |
Η αποτύπωση των κτερισμάτων |
Τα κτερίσματα της Ύστερης Γεωμετρικής σε προθήκη |
Κεφαλή Νίκης από το Δυτικό Αέτωμα του Παρθενώνα το οποίο αποσπάστηκε κατ' εντολή του Μοροζίνι και μεταφέρθηκε στη Βενετία.
LABORDE, Léon Emmanuel S.J. de, Marquis. Athènes aux XVe, XVIe et XVIIe siècles, Παρίσι, Jules Renouard, 1854. Σελίδα 228-229
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου