Του καθηγητή φιλολόγου Πέτρου Ιωαννίδη, petrion18@gmail.com
Τα άρθρα μας έχουν σκοπό να αποτελέσουν τον κυματοθραύστη, επί του οποίου θα κτυπούν τα κύματα του από αιώνων Ανθελληνισμού, ο οποίος με κάθε τρόπο και μέσον επιδιώκει να αφανίσει την Ελλάδα.
Σας παρουσιάζω σήμερα δύο ειδήσεις, από την πρόσφατη επικαιρότητα που αφορούν σε πολιτιστικά θέματα, άλλωστε αυτά έχουν προ πολλού πάψει να μας απασχολούν, γιατί τα ΜΜ Εξαθλίωσης και Εξαχρείωσης μας βομβαρδίζουν καθημερινά με θέματα πολιτικού, κοινωνικού και οικονομικού περιεχομένου, τα οποία μας εξαγριώνουν αντί να μας καταπραΰνουν!
ΘΕΜΑ 1ο: Φεβρουάριος 2025 - Διανομή των 21 Λογοτεχνικών Βιβλίων στην Προσχολική Α/θμια και Β/θμια Εκπαίδευση.
ΣΤΟΧΟΣ: Η ΕΝΙΣΧΥΣΗ ΤΗΣ ΦΙΛΑΝΑΓΝΩΣΙΑΣ ΚΑΙ Η ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΚΡΙΤΙΚΗΣ ΙΚΑΝΟΤΗΤΑΣ ΚΑΙ ΣΚΕΨΗΣ
ΟΠΕΡ ΕΔΕΙ ΔΕΙΞΑΙ!
Στο Νέο «Ανοιχτό Σχολείο» που στοχεύει στη διεύρυνση των οριζόντων των μαθητών, στην κατανόηση των κειμένων και στην απομάκρυνση από την αποστήθιση τα έργα των ξένων συγγραφέων είναι περισσότερα από αυτά των Ελλήνων σε αναλογία 11:9 και 1 που αφορά στην Ελληνική Μυθολογία. Το ΥΠΑΙΘΑ δείχνει μεγαλύτερη προτίμηση στην ξένη λογοτεχνία, η οποία έχει αντιγράψει τα αθάνατα έργα της Ελληνικής, όπως π.χ.:
- τα Παραμύθια του Δανού Χ. Κρ. Αντερσεν (1805 - 1875) και των Γερμανών αδελφών Γκριμ, που έχουν εμπνευστεί από τον Αίσωπο,
- τον γενάρχη της ευρωπαϊκής μυθογραφίας, Γάλλο Ι. Βερν (1828 - 1905) από τον Λουκιανό,
- τον Άγγλο Σαίξπηρ, 1564-1616, από τους τραγικούς και τον Πλούταρχο.
ΠΗΓΗ: ΕΣΟΣ.
ΘΕΜΑ 2ο, 18.3.2025: Η ΑΡΧΑΙΑ ΟΛΥΜΠΙΑ ΕΤΟΙΜΑΖΕΤΑΙ ΝΑ ΥΠΟΔΕΧΘΕΙ ΕΝΑ ΑΠΟ ΤΑ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ ΤΗΣ ΣΥΓΧΡΟΝΗΣ ΟΛΥΜΠΙΑΚΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ. Ο ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΟΣ ΧΩΡΟΣ ΠΟΥ ΑΠΟΤΕΛΕΙ ΤΟ ΛΙΚΝΟ ΤΟΥ ΟΛΥΜΠΙΣΜΟΥ ΘΑ ΦΙΛΟΞΕΝΗΣΕΙ ΤΗΝ ΤΕΛΕΤΗ ΕΝΑΡΞΗΣ ΤΗΣ ΣΥΝΟΔΟΥ της ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΟΛΥΜΠΙΑΚΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΉΣ (ΔΟΕ).
Η ιστορική αυτή εκδήλωση αναμένεται να προσελκύσει το παγκόσμιο ενδιαφέρον, καθώς θα διεξαχθεί παρουσία του απερχόμενου προέδρου της ΔΟΕ, Τ. Μπαχ, των υποψηφίων για τη διαδοχή του, των μελών της ΔΟΕ, καθώς και αρχηγών κρατών και προσωπικοτήτων υψηλού κύρους από όλο τον κόσμο.
Η εκδήλωση ενισχύει την παγκόσμια προβολή της Αρχαίας Ολυμπίας με τις παράλληλες εκδηλώσεις που θα πραγματοποιηθούν τις προηγούμενες ημέρες να είναι εφάμιλλες των περυσινών για τα 2.800 χρόνια από τον τέλεση των Ολυμπιακών Αγώνων (2023 + 776!).
ΗΤΑΝ ΔΙΚΑΙΟ ΚΑΙ ΕΓΙΝΕ ΠΡΑΞΗ!
Αλλά θα ήταν πιο Δίκαιο η εκάστοτε εκλογή νέου προέδρου της ΔΟΕ να διενεργείται μόνιμα στην Ολυμπία καθώς και η τέλεση των Ολυμπιακών Αγώνων να διοργανώνονται μόνιμα στην κοιτίδα τους. - ΣΧΟΛΙΟ Γ. Λεκάκη: Το ΑΡΧΕΙΟΝ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ υπεραμύνεται αυτης της απόψεως και το έχω προτείνει και γράψει πολλάκις.
ΕΛΛΑΣ ΧΩΡΑ ΤΩΝ ΘΕΩΝ, ΧΩΡΑ ΤΩΝ ΗΜΙΘΕΩΝ ΧΩΡΑ ΗΡΩΩΝ ΚΑΙ ΣΟΦΩΝ ΑΕΙΠΟΤΕ ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΙ ΩΣ ΠΝΕΥΜΑ, ΙΔΕΑ ΑΘΑΝΑΤΗ, ΑΙΩΝΙΑ ΘΑ ΖΗΣΕΙ.
ΚΑΙ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΟΥΤΕ ΣΤΙΓΜΗ ΣΤΗ ΘΕΪΚΗ ΕΛΛΑΔΑ ΕΛΛΗΝΕΣ ΝΑ ΜΗΝ ΚΑΤΟΙΚΟΥΝ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΟΜΙΛΟΥΝΤΕΣ. ΤΟ ΧΑΙΡΕ ΞΕΙΝΕ ΕΧΕΙ ΑΚΟΥΣΘΕΙ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΑΙΩΝΕΣ ΜΟΝΟ ΑΠΟ ΧΕΙΛΗ ΕΛΛΗΝΙΚΑ, ΛΑΟΙ ΠΟΥ ΤΟΤΕ ΑΛΛΟΙ ή ΔΙΟΛΟΥ ΔΕΝ ΥΠΗΡΧΑΝΕ ή ΒΑΡΒΑΡΑ ΦΕΡΟΝΤΑΝ ΚΙ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ ΕΝΑ ΜΕΓΑΛΟ ΔΕΙΓΜΑ!
ΠΗΓΗ: εφημ. Πατρίς.
ΤΟ ΙΕΡΟΝ ΚΑΘΗΚΟΝ ΤΩΝ ΠΑΙΔΑΓΩΓΩΝ
Το χρέος των δασκάλων προς τους Μαθητές τους, προς την Πατρίδα και τον Συνάνθρωπό τους οφείλει, να είναι ισόβιο και να μην ολοκληρώνεται μετά την αποχώρησή τους από την υπηρεσία.
Αυτό υπηρετούμε κι εμείς κι αγωνιζόμαστε ακαταπαύστως, ακαμάτως και αόκνως ακολουθώντας πιστά το Παλαμικόν ποίημα αφιερωμένο «Στον Δάσκαλο»:
ΣΜΙΛΕΨΕ ΠΑΛΙ ΔΑΣΚΑΛΕ ΨΥΧΕΣ!
ΚΙ Ο,ΤΙ Σ’ ΑΠΟΜΕΙΝΕ ΑΚΟΜΗ ΣΤΗΝ ΨΥΧΗ ΣΟΥ,
ΜΗΝ Τ' ΑΡΝΗΘΕΙΣ! ΘΥΣΙΑΣΕ ΤΟ ΩΣ ΤΗ ΣΤΕΡΝΗ ΠΝΟΗ ΣΟΥ!
ΧΤΙΣ' ΤΟ ΠΑΛΑΤΙ ΔΑΣΚΑΛΕ, ΔΑΣΚΑΛΕ ΣΟΦΕ!
(Κ. Παλαμάς, 1859-1943)
Ο αληθινός και γνήσιος Δάσκαλος είναι ο Σμιλευτής, ο Σκαπανέας του πνεύματος και της ψυχής των μαθητών του. Φωταδιστής, Εμπνευστής, Καθοδηγητής, Ρηξικέλευθος, Μπουρλοτιέρης!
Ο W. A. Ward (1921 - 1994), Αμερικανός συγγραφέας αναφέρει προσεγγίζοντας κλιμακωτά τις ιδιότητες του Δασκάλου με βάση τις ικανότητές του. Ο Δάσκαλος οφείλει να ενεργεί άλλοτε «ως δρων επί σκηνής» και άλλοτε «ως ενδιαφερόμενος θεατής».
Ο ΜΕΤΡΙΟΣ ΔΑΣΚΑΛΟΣ ΜΙΛΑΕΙ!
Ο ΚΑΛΟΣ ΔΑΣΚΑΛΟΣ ΕΞΗΓΕΙ!
Ο ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟΣ ΔΑΣΚΑΛΟΣ ΔΕΙΧΝΕΙ!
Ο ΜΕΓΑΛΟΣ ΔΑΣΚΑΛΟΣ ΕΜΠΝΕΕΙ!
«Ο πραγματικά σοφός δάσκαλος δεν είναι αυτός που σε σπρώχνει μέσα στον οίκο της σοφίας, αλλά αυτός που σε οδηγεί στο κατώφλι του μυαλού σου»
(Χ. Γκιμπράν, 1883-1931, Λιβανοαμερικανός ποιητής και φιλόσοφος)
Το 2016 ανακηρύχθηκε από την UNESCO ως «Επετειακό Έτος Αριστοτέλη» με αφορμή τη συμπλήρωση 2,400 χρόνων από τη γέννηση του φιλοσόφου (384 + 2016). Από τότε ξεχάστηκε.
Σας παραθέτουμε ορισμένα επιλεγμένα κάλλιστα αποφθέγματά του σχετικά με την σημασία της Παιδείας.
1. «Τῆς Παιδείας τάς μέν ρίζας εἶναι πικράς,. τόν δέ καρπόν γλυκύν».
2. «Τριῶν δεῖν παιδείᾳ, φύσεως, μαθήσεως. ἀσκήσεως».
3. «Ἐρωτηθείς τίνι διαφέρουσιν οἱ πεπαιδευμένοι τῶν ἀπαιδεύτων, ὅσῳ, εἶπεν, οἱ ζῶντες τῶν τεθνεώτων».
4. «Ἐρωτηθείς πῶς ἄν προκόπτοιεν οἱ μαθηταί, ἔφη, ῾῾ἐάν τοὐς προέχοντας διώκοντες τούς ὑστεροῦντας μή ἀναμένωσι῾῾».
(= όταν ρωτήθηκε πώς μπορούν να προοδεύουν οι μαθητές, είπε ''αν τρέχουν να φτάσουν τους πρώτους και δεν περιμένουν εκείνους που μένουν πίσω'').
5. «Κάλλιστον ἐφόδιον τῷ γήρᾳ τήν παιδείαν».
(= Η μόρφωση έλεγε είναι το καλύτερο εφόδιο για τα γεράματα).
(Διογένης Λαέρτιος, «Βίοι φιλοσόφων», βιβλ. 5)
Ο ΑΡΧΑΙΟΣ ΥΓΙΗΣ ΑΘΛΗΤΙΣΜΟΣ
ΚΑΙ Ο ΣΥΓΧΡΟΝΟΣ ΕΞΟΥΘΕΝΩΤΙΚΟΣ
ΠΡΩΤΑΘΛΗΤΙΣΜΟΣ
«Σώματος δέ ἀρετή ὑγίεια, αὕτη δέ οὑτως ὥστε ἀνόσους εἶναι χρωμένους τοῖς σώμασιν»
(Αριστοτέλης, 384-322, «ΡΗΤΟΡΙΚΗ», Α'1361b, 3-4)
(= Η κυριότερη σωματική αρετή είναι η υγεία, και έχει υγεία αυτός που, αν και κάνει χρήση των σωματικών του ικανοτήτων, δεν αρρωσταίνει).
«Ἀγωνιστική δέ σώματος ἀρετή σύγκειται ἐκ μεγέθους καί ἰσχύος καί τάχους».
(Αριστοτέλης, 384-322, «ΡΗΤΟΡΙΚΗ», Α'1361b, 21-22)
(= Η αθλητική ικανότητα και επίδοση αποτελείται από τον συνδυασμό καλού αναστήματος, σωματικής δύναμης και ταχύτητας).
ΣΧΟΛΙΟ: Ο Αριστοτέλης τις ικανότητες και τις επιδόσεις των αθλητών τις παρουσιάζει σε θετικό βαθμό και δεν τις συγκρίνει με άλλους.
ΔΕΝ ΥΠΗΡΧΑΝ ΡΕΚΟΡ ΣΤΟΝ ΑΡΧΑΙΟ ΚΟΣΜΟ!
Αναφορές για τις επιδόσεις των αθλητών στη μακραίωνη περίοδο, επί 1277 συναπτά έτη, που τελούνταν αγώνες στην Ελλάδα έχουμε σπάνιες και ευκαιριακές. Οι ευφυείς πρόγονοί μας δεν θα είχαν καμμία δυσκολία να μετρήσουν πόσο πήδηξε ο νικητής του άλματος και να το συγκρίνουν με άλματα των προηγούμενων ή επόμενων αγώνων. Αλλά δεν το έπραξαν ποτέ, ως μη συνάδον με το Αθλητικό Ιδεώδες. Το ζήτημα προέκυψε στην Ολυμπιάδα των Παρισίων, το 1924 με μια ολέθρια απόφαση της «Διεθνούς Ολυμπιακής Επιτροπής» αποτελούμενη από άτομα μη έχοντα καμμία σχέση με τον Ελληνικό Τρόπο Σκέψης, να προσθέσουν κάτω από τους 5 Ολυμπιακούς Κύκλους, τρεις λέξεις συγκριτικού βαθμού:
citius - altius - fortius
που σημαίνουν:
ΤΑΧΥΤΕΡΑ - ΥΨΗΛΟΤΕΡΑ - ΔΥΝΑΤΟΤΕΡΑ.
Η ιδέα ήταν ενός Γάλλου Εκπαιδευτικού, του H. L. R. Didon, 1840-1900, που έτυχε θερμής υποστήριξης του βαρώνου Π. ντε Κουμπερτέν, 1863-1937, ο οποίος το πρότεινε ως επίσημο σύνθημα της ΔΟΕ το 1894.
Από τη στιγμή εκείνη επίσημα ο πρωταθλητισμός σαν μια κακή αρρώστια, θα ταλαιπωρεί συνεχώς τον Αθλητισμό και μαζί μ' αυτόν την παγκόσμια κοινωνία.
Ο ταχύτερος άνθρωπος του κόσμου, ο Γ. Μπολτ, ο Τζαμαϊκανός, 1986, 38 χρόνων έτρεξε τα 100 μέτρα σε 9,58 δευτερόλεπτα, στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Στίβου, στο Βερολίνο, το 2009 με μέση ταχύτητα 37,6 χλμ. την ώρα και τελική 44,72 και 41 διασκελισμούς. Με την ταχύτητα αυτή δεν μπορεί βέβαια ούτε ένα πρόβατο να πιάσει...
Το ανθρώπινο σώμα σε σχέση με τον Αθλητισμό είναι μια επινόηση των μοντέρνων καιρών, ιδίως του 19ου αιώνα λέει ο Ζ. Π. Βερνάν, 1914 - 2007 Γάλλος φιλόσοφος, ιστορικός, ανθρωπολόγος, Ελληνιστής και το προσεγγίζουμε μέσα από μια οπτική συνεχούς τελειοποίησης. Είναι, από αθλητική άποψη, ένα εργαλείο που προσαρμόζεται όλο και περισσότερο στους προκαθορισμένους σκοπούς. Το σώμα είναι ταυτόχρονα εργαλειοποιημένο και ιατρικοποιημένο. Κάθε αθλητής παρακολουθείται από προπονητές και γιατρούς.
Στην αρχαιότητα, στο Γυμνάσιο, ο καθ' ένας μαθαίνει να χρησιμοποιεί το γυμνό του σώμα για να γίνει γρήγορος, ευλύγιστος, δυνατός, αρμονικός, αρρενωπός έτσι ώστε να εκπληρώσει το ιδανικό της σωματικής ομορφιάς. Ο νικητής των αγώνων προσφέρει το θέαμα του φυσικού κάλλους που κάνει έναν άνθρωπο να μοιάζει με θεό. Η έννοια του ρεκόρ ήταν άγνωστη στους αρχαίους. Το ρεκόρ δεν έχει θέση στο σύστημα των αγώνων. Γιατί τα αποτελέσματα δεν συγκρίνονται ποτέ με εκείνα των προηγούμενων Ολυμπιακών Αγώνων. Είτε πρόκειται για δρόμους, είτε για άλμα εις μήκος, πάλη, παγκράτιο, δισκοβολία το θέμα ήταν ποιος θα βγει νικητής και όχι η επίδοση. Όχι μόνο γιατί δεν υπήρχαν τα τεχνικά μέσα να μετρηθούν οι χρόνοι με ακρίβεια, αλλά και γιατί δεν υφίστατο η ιδέα κατά την οποία κάθε αγώνισμα αποτελεί μια ανθρώπινη δραστηριότητα που υπόκειται σε συνεχή βελτίωση. Άλλωστε τα αποτελέσματα τελούσαν υπό την κρίση των θεών.
Ο νικητής δεν είναι αυτός που κάνει ένα νέο ρεκόρ, αλλά εκείνος στον οποίο οι θεοί έδωσαν την ευκαιρία να νικήσει. Ο σύγχρονος πρωταθλητισμός είναι στενά συνδεδεμένος με την ιδέα μιας διαρκούς προόδου στις σωματικές τεχνικές και μιας ανθρώπινης ικανότητας να ξεπερνάει και να βελτιώνει στο διηνεκές τις επιδόσεις της!
ΠΗΓΗ: Από την στήλη του «ΕΤΥΜΟΛΟΓΩ, ΑΡΑ ΥΠΑΡΧΩ “ἄπιτε”», εφημ. «Εβδόμη». ΑΡΧΕΙΟΝ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ, 15.12.2024.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου