Δεν είναι παράξενο, που οι μεγάλοι μύστες της ανθρωπότητας φέρονται να έχουν γεννηθεί το Χειμερινό Ηλιοστάσιο

Ο θεός Ερμής φέρνει το θείο βρέφος, τον Διόνυσο,
στο Σπήλαιο της Γεννήσεως, σε φάτνη, στην Νύσα,
και το παραδίδει στις Νύμφες.
Υπό το βλέμμα του Πατρός του, Διός,
της Δήμητρας, του Απόλλωνος και του Πανός.
Ανάγλυφο του 4ου αιώνα π.Χ.

Του Στεφάνου Παϊπέτη

Το χειμερινό ηλιοστάσιο, η Janua Coeli (Πύλη του Ουρανού), ανοίγει μέσα στον χειμώνα για να οδηγήσει στις μεγάλες, φωτεινές και θερμές μέρες και στην αναγέννηση της φύσης.

Δεν είναι λοιπόν παράξενο που οι μεγάλοι μύστες της ανθρωπότητας φέρονται να έχουν γεννηθεί στην ημερομηνία αυτή, ή γύρω από αυτήν.

Αντίστοιχα σημαντικό είναι το θερινό ηλιοστάσιο, η Janua Inferni (Πύλη του Άδη), που σημαδεύει την αρχή της αντίστροφης πορείας της φύσης.

Για τον λόγο της ξεχωριστής σπουδαιότητας των ημερομηνιών αυτών, έχουν διατυπωθεί πλήθος ερμηνειών και θεωριών, όμως η ψυχολογική εξήγηση είναι εξαιρετικά απλή:

Κατά τις δυο αυτές ημερομηνίες και για χρονικό διάστημα 2-3 ημερών ο ήλιος δείχνει σαν να στέκεται στο ανώτατο ή στο κατώτατο του σημείο πάνω ή κάτω από τον ορίζοντα αντίστοιχα. Για τον πρωτόγονο άνθρωπο, η κίνηση του ήλιου επισήμαινε την παρουσία του χρόνου, ο οποίος, καθώς περνούσε, προκαλούσε άπειρες δοκιμασίες για τον άνθρωπο, με κορυφαία την κατάλυση της ίδιας της φυσικής υπόστασης του, δηλ. τον θάνατο. Επομένως η φαινομενική παύση της κίνησης του ήλιου ταυτίστηκε με την εξαφάνιση του χρόνου και την αντικατάσταση του από την ποθητή αιωνιότητα, δηλ. από την ανυπαρξία χρόνου κι από το τέλος των δοκιμασιών του ανθρώπου και του αναπόφευκτου τέλους του, με τον τρόπο που επαγγέλλονται οι περισσότερες θρησκείες.

Την άφιξη της ιδανικής αυτής κατάστασης φαίνεται να υπενθυμίζουν στον άνθρωπο τα δυο ηλιοστάσια.

ΠΗΓΗ: ΑΡΧΕΙΟΝ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ.