Αρχαιολόγοι ανακάλυψαν ένα «χαμένο» αλφάβητο που δημιούργησε βιβλικός πολιτισμός πριν από 3.000 χρόνια

 

Αρχαιολόγοι κατάφεραν να αποκρυπτογραφήσουν μερικώς,  ένα χαμένο αλφάβητο που για δεκαετίες έχει προκαλέσει σύγχυση στους ακαδημαϊκούς. Το μυστηριώδες σύστημα γραφής, ανάγεται σ’ έναν πολιτισμό βιβλικής σημασίας,  ηλικίας 3.000 ετών.

Από το 1964, οι αρχαιολόγοι έχουν ανακαλύψει 15 διαφορετικές  πινακίδες με  μοναδικές επιγραφές, σε μία τοποθεσία  αρχαίου οικισμού, στην Ιορδανία.

Χάρη στη νέα ανάλυση, οι αρχαιολόγοι ανακάλυψαν ότι πιθανόν, οι επιγραφές λαξεύτηκαν από τους Χαναναίους, έναν αρχαίο λαό που ήκμασε στην Μέση Ανατολή μέχρι το δεύτερο μισό του 13ου αιώνα π.Χ.

Ο πολιτισμός των Χαναναίων

Οι Χαναναίοι, ή Χανανίτες, έζησαν στη «Γη της Επαγγελίας» από το 3.500 π.Χ. έως το 1.200 π.Χ., πριν από την κατάκτηση των φυλών των Ισραήλ, που ακολούθησε την Έξοδό τους από την Αίγυπτο.

Οι Χαναναίοι αναφέρονται πολλές φορές στην Παλαιά Διαθήκη, στα βιβλία της Γένεσης, του Λεϋιτικού (το τρίτο βιβλίο της Παλαιάς Διαθήκης), του Δευτερονομίου (το πέμπτο βιβλίο της Παλαιάς Διαθήκης) και στον Ιησού του Ναυή.

Στο βιβλίο του Ιησού του Ναυή 3: 10, ο Θεός λέει στους Ισραηλίτες ότι θα οδηγήσει τους Χαναναίους έξω απ’ τη Γη της Επαγγελίας πριν την άφιξή τους.

Οι Ισραηλίτες πολέμησαν αρκετές φορές με τους Χαναναίους και τελικά, κατέλαβαν το μεγαλύτερο μέρος της γης τους. Η κατάκτηση πραγματοποιήθηκε το δεύτερο μισό του 13^ου αιώνα π.Χ.

Πριν όμως από αυτή, κατά την Εποχή του Χαλκού, οι Χαναναίοι έζησαν διάσπαρτοι σ’ όλο το Νότιο Λεβάντες – το σημερινό Ισραήλ, την Γάζα και την Δυτική Όχθη, την Ιορδανία και τον Λίβανο και μέρη της Συρίας.

Σύμφωνα με τους ερευνητές, οι επιγραφές πιθανόν να είναι σύντομα, λατρευτικά αποφθέγματα που σχετίζονται με τον θρησκευτικό ναό όπου βρέθηκαν, ο οποίος κάηκε και καταστράφηκε πριν από χιλιάδες χρόνια

Οι μυστηριώδεις πινακίδες από πηλό, ανάγονται σ’ εκείνη την εποχή.

Η μελέτη που δημοσιεύθηκε από τον οργανισμό American Society of Overseas Research, ανακάλυψε ότι η γραφή είχε κατεύθυνση από τα αριστερά προς τα δεξιά και απεικόνιζε 29 μοναδικά σύμβολα από τελείες, καθέτους και άλλα, αφηρημένα σχέδια.

Οι μελετητές υποστηρίζουν ότι οι επιγραφές είναι ευσύνοπτα, λατρευτικά αποφθέγματα που σχετίζονται με τον θρησκευτικό ναό στον οποίο ανακαλύφθηκαν, ο οποίος κάηκε και καταστράφηκε πριν από χιλιάδες χρόνια.

Η κατασκευή φθάρθηκε  στη διάρκεια μιας ευρύτερης καταστροφής που διήρκεσε από τον 13^ο έως τον 12^ο αιώνα.

Οι αρχαιολόγοι ανακάλυψαν τις πινακίδες σ’ ένα εκτεταμένα καμένο μέρος του σημείου της ανασκαφής.

Επίσης, ανάμεσα στα ερείπια, η ομάδα βρήκε κεραμικά, μεταξύ των οποίων υπήρχαν κύπελα και αγγεία για τελετουργικά, μαζί με οπλισμό.

Οι αρχαιολόγοι ανακάλυψαν τις πινακίδες σ’ ένα εκτεταμένα καμένο τμήμα του ναού, στο σημείο της ανασκαφής

Μοναδικοί συνδυασμοί σημείων

Στο σημείο επίσης ανευρέθηκαν γλυπτά, δώρο από την Τουοσρέτ, την τελευταία γνωστή Φαραώ της 19^ης Δυναστείας της Αιγύπτου, τα οποία συνέβαλαν στην κατά προσέγγιση χρονολόγηση της καταστροφής, όχι πολύ μεταγενέστερα από το 1180 π.Χ.

Η γραφή των πινακίδων φέρει ομοιότητες με τo Πρωτοσημιτικό αλφάβητο, ένα σύστημα γραφής της Μέσης Εποχής του Χαλκού, το οποίο θα μπορούσε να είναι ο πρόγονος αυτού του αλφαβήτου.

Τα γραπτά επίσης, έχουν ομοιότητες με τα πρωτό-Χαναναϊκά αλφάβητα που έχουν βρεθεί σε άλλα σημεία ανασκαφών της Ύστερης Εποχής του Χαλκού, τα οποία δημιουργήθηκαν από ανθρώπους οι οποίοι γνώριζαν τη γραφή της αρχαίας Αιγύπτου.

Οι πινακίδες ωστόσο απεικονίζουν ορισμένους μοναδικούς συνδυασμούς σημείων, μεταξύ των οποίων δύο, οι οποίοι επαναλαμβάνονται με έναν άλλο, που προσομοιάζει σε μάτι.

Θραύσμα της πινακίδας 3524 βρέθηκε δίπλα σ’ ένα κανάτι της Ύστερης Εποχής του Χαλκού. Η ομάδα ανέσυρε επίσης, ανάμεσα απ’ τα ερείπια, ανέσυρε κεραμικά, μεταξύ των οποίων κύπελα, τελετουργικά αγγεία και οπλισμό

Η πινακίδα 3291 αναπαριστά τρία επαναλαμβανόμενα σημεία (ένα ημικύκλιο, μια τελεία και μία κάθετο) σε τρεις διαφορετικές λέξεις, μοτίβο που μαρτυρά μια συνεπή γραμματική μορφή

Οι μελετητές έχουν χαρακτηρίσει το σημείο αυτό ως  «ayin», δηλαδή την εβραϊκή λέξη που σημαίνει «μάτι».

Οι παράλληλες και τα μοτίβα αυτά, έχουν βοηθήσει ορισμένους ακαδημαϊκούς ν’ απομονώσουν το μήνυμα από τα σύμβολα της πινακίδας και ν’ αρχίσουν ν’ αποκωδικοποιούν τη μυστηριώδη επιγραφή.

Ειδικότερα, τα ανέλυσαν παραβάλλοντας τη γραμματική της ύστερης Εβραϊκής, η οποία διατηρεί τους πρώιμους τύπους των Χαναναϊκών, αποκαλύπτοντας ότι οι πινακίδες φαίνεται να περιέχουν «σύντομες εκφράσεις τελετουργιών» και «ποιητικά αποφθέγματα».

Η συνειδητοποίηση αυτή, υποδηλώνει ότι, οι πινακίδες χρησιμοποιούνταν σε λατρευτικές τελετές στον ναό Deir ‘Alla.

Η πινακίδα 1440 είναι ένα απ’ τα πρώτα ευρήματα, το 1964. Οι μελετητές πιστεύουν ότι αναφέρεται σε θυσία και σε προφητική αναζήτηση

Οι ερευνητές ωστόσο, απαιτείται να συνεχίσουν τις μελέτες τους μέχρι να ολοκληρώσουν την μετάφρασή τους.

Η μελέτη των πινακίδων αυτών, έχει βοηθήσει τους ακαδημαϊκούς να κατανοήσουν καλύτερα τα Χαναναϊκά, τη γλώσσα που μιλούσαν οι κάτοικοι αυτής της περιοχής πριν απ’ την κατάκτηση των Ισραηλιτών.

Αναπάντητα παραμένουν κάποια κρίσιμα ερωτήματα

Παρόλα αυτά, πολλά είναι τα ερωτήματα που μένουν αναπάντητα.

Όπως είναι γνωστό στους ειδικούς, η γνώση της γραφής και της ανάγνωσης, δεν ήταν διαδεδομένη μέχρι την Ύστερη Εποχή του Σιδήρου.

Κατά την Εποχή του Χαλκού, η γραφή ήταν περιορισμένη σε απομονωμένες περιοχές και αποτελούσε κυρίως προνόμιο των επαγγελματιών  γραφέων στις ισχυρές κοινωνίες, όπως ήταν το κράτος της Αιγύπτου.

Άρα, οι μελετητές δεν γνωρίζουν με βεβαιότητα τον σκοπό που εξυπηρετούσαν κατ’ αρχήν, οι γραπτές πινακίδες στον Deir ‘Alla.

Μία εξήγηση λέει ότι η αλφαβητική γραφή χρησιμοποιούνταν μεταξύ κλειστών ομάδων γραφέων και συγκεντρώθηκε εντός των ναών.

Αυτό συνεπάγεται ότι οι πινακίδες του Deir ‘Alla, είναι το τελευταίο κατάλοιπο της πρακτικής της γραφής, η οποία δημιουργήθηκε σε ναούς ανά τη Χαναάν πριν από την κατάρρευσή της.