Οι δύο Σφίγγες στην είσοδο του Τύμβου Καστά στήνονται αντιμέτωπες σαν Φύλακες που «υποδέχονται» και «αποχαιρετούν» τη δέσμη του ήλιου σε όλη τη διάρκεια του έτους.
Η σφίγγα που κοιτάζει προς τα έξω «καλεί» το φως από τα τέλη του καλοκαιριού, όταν οι ηλιαχτίδες χαμηλώνουν αρκετά ώστε να διεισδύσουν μέσα από το στενό άνοιγμα μπροστά της και να φωτίσουν πρώτα το ψηφιδωτό μετά το κλιμακοστάσιο. Καθώς μπαίνει το φθινόπωρο, αυτή η αχτίδα ανεβαίνει βαθμίδα–βαθμίδα στον διάδρομο: περνά απαλά μέσα από το άνοιγμα των απλωμένων χεριών των Καρυάτιδων, λούζει το ψηφιδωτό της Περσεφόνης και, λίγο πριν το χειμερινό ηλιοστάσιο, συγκεντρώνεται στην είσοδο του ταφικού θαλάμου.
Στο ίδιο σημείο, στο χειμερινό ηλιοστάσιο, η «εσωτερική» σφίγγα στρέφει το βλέμμα της προς το εσώτατο άδυτο για να «αποχαιρετήσει» τη δέσμη: το φως ταξιδεύοντας κατά μήκος του κεντρικού άξονα πέφτει στο ταφικό θάλαμο, φέρνοντας στο μνημείο την κορύφωση της μυστηριακής αποκάλυψης.
Μετά το ηλιοστάσιο η πορεία αντιστρέφεται: η ηλιακή ακτίνα «επιστρέφει» στους ίδιους χώρους με αντίστροφη σειρά και, όταν φτάσει στα μέσα της άνοιξης, εξέρχεται ξανά από το αρχικό άνοιγμα μεταξύ των σφιγγών, ολοκληρώνοντας έτσι τον ετήσιο κύκλο ζωής–θανάτου–αναγέννησης.
Οιι δύο Σφίγγες δεν είναι απλώς διακοσμητικά αγάλματα, αλλά ενεργοί φύλακες της θείας δέσμης, συνοδεύοντας το φως από την είσοδο έως την έξοδο του μνημείου και ενσαρκώνοντας τη μυσταγωγική διαδρομή του ήλιου.
Το Μνημείο με αυτόν τον τρόπο αποδεικνύει ότι είναι ένα ζωντανό Μνημείο που αλληλεπιδρά δυναμικά με τα κοσμικά στοιχεία για να ολοκληρώσει τον Σκοπό του!
Την υπενθύμιση του κύκλου της Ζωής διαμέσου του Μεγάλου Ήρωα που φιλοξενεί!
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου