Τα ανθρώπινα πάθη

Τα ανθρώπινα πάθη

Τα ανθρώπινα πάθη είναι αρνητικές σκέψεις και ενέργειες του ανθρώπου και γι’ αυτό όπου εκδηλώνονται αυτά, εκεί δεν υπάρχει καν η έννοια, η συνειδητή έννοια, των ηθικών νόμων της αρετής. 

Παραδείγματα παθών γνωρίζουμε από την καθημερινή μας ζωή όπως πχ ο θυμός, η αλαζονεία, η μνησικακία, ο φθόνος, η ζήλεια, η έπαρση, ο πλούτος, η δόξα, η δύναμη, η προβολή κλπ και το βάθρο εδράσεως όλων των παθών μας που είναι ο ΕΓΩΙΣΜΟΣ, γιατί όλα τα προαναφερθέντα πάθη βασίζονται σε συναισθήματα που αναφέρονται είτε σε μείωση του εγωισμού μας έναντι των άλλων (π.χ. θυμός, μνησικακία, φθόνος, ζήλεια) είτε σε υπερεκτίμηση του εαυτού μας (π.χ. αλαζονεία, έπαρση, ιδιοτέλεια).

Τα ανθρώπινα πάθη συνιστούν μία έννοια ανάλογη με την ΠΡΟΚΑΤΑΛΗΨΗ η οποία είναι αντιστρόφως ανάλογα με την ΓΝΩΣΗ. Αυτό σημαίνει, ότι η προκατάληψη και η τυραννία των παθών του ανθρώπου συμβαδίζουν. 
Όσο πιο μεγάλη είναι η προκατάληψη, τόσο ο άνθρωπος είναι και πιο επιρρεπής στα πάθη του ενώ όσο αυξάνεται η γνώση, τόσο ατονούν και εξαλείφονται τα πάθη. 
Με την γνώση ο άνθρωπος διαμορφώνει πανανθρώπινες αξίες και δημιουργεί πολιτισμό.

Οι μυηθέντες στις Αλήθειες της Φύσεως,δεν πρέπει να εκδηλώνουν πάθη, διότι το έργον αυτών δεν δύναται να εκπληρούται και η ψυχή τους δεν δύναται να εξαγνίζεται ώστε να γίνεται δέκτης εμπνεύσεων ανωτέρων πνευματικών όντων.
Ψυχές φέρουσες πάθη καθιστούν αδύνατο την οργανική τους μεταμόρφωση, ώστε πάσα αποκάλυψη των Θείων Αληθειών της Πνευματικής Φύσεως να μη γίνεται αποδεκτή από την διανόησή τους.

Ψυχές μυημένων φέρουσες πάθη στην διανοητική τους ενέργεια δημιουργούν μέλλον από προοδευτικής απόψεως όχι μόνο αμφίβολο αλλά και άκρως δοκιμαστικό επί της μελλούσης ανθρώπινης ζωής τους και ουδέποτε οι ψυχές τους είναι δυνατόν να προχωρούν προς πνευματικούς κόσμους υπέρτερους του ανθρωπίνου, διότι δεν εκπληρώνουν τον σκοπό της μυήσεως τους, ο οποίος είναι η πλήρης πνευματική τους μεταμόρφωση και η αποκατάστασή τους στις χώρες στις οποίες το Φως κυριαρχεί ως η κυριαρχούσα σε πάντα τα εκεί όντα πνευματική Αρχή.

Τα πάθη εκδηλούμενα υπό των ανθρώπων δεν τους παρεμποδίζουν μόνον στον σχηματισμό ορθών σκέψεων με συνέπεια την παρεμπόδιση της ψυχικής τους προόδου, αλλά προκαλούν και μέγιστες ανωμαλίες στις μεταξύ τους σχέσεις και γίνονται οι φορείς της κακοδαιμονίας των υπονομεύοντας την διανοητική τους ανέλιξη και τον σχηματισμό των συναισθημάτων εκείνων δια των οποίων εξωτερικεύονται σε λειτουργία οι ψυχικοί νόμοι της Ελευθερίας, της Δικαιοσύνηςκαι της Αγάπης. 
Υπονομεύουν επίσης την λειτουργία της βουλήσεως, καθιστούν ανίσχυρη την θέληση και εκτρέπουν την ανθρώπινη φύση από τους όρους της Φυσικής ζωής.

Δημητρης Γιωτοπουλος- Αποσυμβολισμός ελληνικής μυθολογίας